ψηφιδωτό

14 Οκτωβρίου 2004 (17 χρόνια πριν) πέθανε: Βλάσσης Μπονάτσος Έλληνας τραγουδιστής και ηθοποιός  Ο Βλάσσης Μπονάτσος (30 Νοεμβρίου 1949 – 14 Οκτωβρίου 2004) ήταν Έλληνας τραγουδιστής, ηθοποιός και παρουσιαστής. Ήταν γιος δικαστικού και καθηγήτριας πιάνου, με καταγωγή από το Ξυλόκαστρο Κορινθίας. Είχε έναν μεγαλύτερο αδελφό, τον Τάκη Μπονάτσο, ο οποίος γεννήθηκε το 1944. Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1960, όντας έφηβος, δημιούργησε το συγκρότημα loubok. Στη συνέχεια υπήρξε μέλος του μουσικού συγκροτήματος Πελόμα Μποκιού από το 1969 έως το 1972. Το όνομα του συγκροτήματος προέρχεται από τα αρχικά των ονομάτων των μελών του: Νίκος ΔαΠΕρης, Νίκος ΛΟγοθέτης, Τάκης ΜΑρινάκης, Βλάσσης ΜΠΟνάτσος, Γιάννης ΚΙΟΥρκτσόγλου. Το συγκρότημα γνώρισε μεγάλη επιτυχία με το τραγούδι «Γαρύφαλλε, Γαρύφαλλε», το οποίο έγραψε ο Γιάννης Κιουρκτσόγλου και το οποίο ηχογραφήθηκε στην πρώτη του εκτέλεση από τους Πελόμα Μποκιού με τη φωνή του Νίκου Δαπέρη. Το ίδιο τραγούδι ηχογράφησε, 25 χρόνια αργότερα, ο Βλάσσ

  30 Νοεμβρίου 1967 (54 χρόνια πριν): Η Νότια Υεμένη αποκτά την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο. Η Λαοκρατική Δημοκρατία της Υεμένης (αραβικά: جمهورية اليمن الديمقراطية الشعبية, Jumhūrīyat al-Yaman ad-Dīmuqrāṭīyah ash-Sha‘bīyah), η οποία αναφέρεται επίσης ως Νότια Υεμένη, Δημοκρατική Υεμένη ή Υεμένη (Άντεν), ήταν ένα κομμουνιστικό κράτος στη νότια και ανατολικές επαρχίες της μετέπειτα Δημοκρατίας της Υεμένης, συμπεριλαμβανομένης της νήσου Σοκότρα. Ενοποιήθηκε με την Αραβική Δημοκρατία της Υεμένης (κοινώς γνωστή ως «Βόρεια Υεμένη») στις 22 Μαΐου του 1990 σχηματίζοντας τη Δημοκρατίας της Υεμένης. Μετά από τέσσερα χρόνια ωστόσο, η Νότια Υεμένη κήρυξε την απόσχισή της, γεγονός το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την κατάληψη της Νότιας Υεμένης και τον εμφύλιο πόλεμο του 1994. Κυβερνεία Μετά την ανεξαρτησία, τη Νότια Υεμένη ήταν χωρισμένη σε έξι κυβερνεία. Από το 1967 έως το 1978, κάθε κυβερνείο είχε ως ονομασία έναν αριθμό. Το 1979 δόθηκαν στα κυβερενία επίσημες ονομασίες. Τα νησιά: Καμαρ

30 Νοεμβρίου 1994 (27 χρόνια πριν) πέθανε: Γκυ Ντεμπόρ Γάλλος συγγραφέας Ο Γκυ Έρνεστ Ντεμπόρ (γαλλ. Guy Louis Debord, 1931-1994) υπήρξε Γάλλος θεωρητικός του Μαρξισμού, συγγραφέας, παραγωγός, μέλος της Letterist International, ιδρυτικό μέλος της Καταστασιακής Διεθνούς και παροδικό μέλος της Socialisme ou Barbarie. Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1931. Ο πατέρας του ήταν φαρμακοποιός που πέθανε νωρίς. Μητέρα του ήταν η Πωλέτ Ρόσσι. Αυτή τον έστειλε στην γιαγιά του στην Ιταλία. Ο Ντεμπόρ έφυγε από το σπίτι κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και άρχισε να τριγυρνά άστεγος. Κατέληξε στις Κάννες, όπου πήγε στο γυμνάσιο και στράφηκε προς τον κινηματογράφο. Ενηλικιώθηκε και αντιτάχτηκε στον πόλεμο της Αλγερίας. Διαδήλωσε μαζί με τον λαό στο Παρίσι. Την εποχή εκείνη και σε ηλικία μόλις 19 ετών προσχώρησε στην Γραμματική Διεθνή, η οποία τότε διοικείτο από τον αυταρχικό Ισιντόρ Ισού, και διασπάσθηκε σε πολλούς πυρήνες. Την δεκαετία του 1960 Ο Ντεμπόρ έγινε ιδρυτικό μέλος της Καταστασιακής Διε

  30 Νοεμβρίου 1882 (139 χρόνια πριν) γεννήθηκε: Ιωάννης Δεμέστιχας Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός Ο Ιωάννης Δεμέστιχας (καπετάν Νικηφόρος στον Μακεδονικό Αγώνα ) (30 Νοεμβρίου 1882 - 7 Δεκεμβρίου 1960[1]) ήταν Έλληνας ανώτατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, που συμμετείχε σε εθνικούς αγώνες, πολιτεύτηκε, και έγινε υπουργός. Βιογραφικά στοιχεία Ο Ιωάννης Δεμέστιχας (δεξιά), με τον Τέλλο Άγρα (κέντρο) και τον καπετάνιο Κάλα (Κωνσταντίνο Σάρρο, αριστερά), τον καιρό του Μακεδονικού Αγώνα Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30 Νοεμβρίου 1882. Εισήλθε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το Σεπτέμβρη του 1896, και αποφοίτησε τον Ιούλιο του 1900 με το βαθμό του Σημαιοφόρου. Στις 6 Μαΐου 1905 προήχθη σε Ανθυποπλοίαρχο. Συμμετείχε στους Μεσοολυμπιακούς Αγώνες του 1906 στα 400 μ. στο στίβο. Αργότερα, συμμετείχε την περίοδο 1906-1907 στο Μακεδονικό Αγώνα με το ψευδώνυμο καπετάν Νικηφόρος, ηγούμενος ένοπλης αντάρτικης ομάδας στην περιοχή της Λίμνης των Γιαννιτσών. Τον Αύγουστο του 1909 συμμετείχε στο επιτ

30 Νοεμβρίου 1935 (86 χρόνια πριν) πέθανε: Φερνάντο Πεσσόα Πορτογάλος ποιητής Ο Φερνάντο Πεσσόα (Fernando António Nogueira de Seabra Pessôa) ήταν Πορτογάλος ποιητής και συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Λισαβώνα το 1888. Χάνει νωρίς τον πατέρα του. Γρήγορα η μητέρα του ξαναπαντρεύεται με έναν διπλωμάτη που διορίζεται στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής. Η οικογένεια τον ακολουθεί και έτσι ο Πεσσόα θα αρχίσει και θα ολοκληρώσει τις σπουδές του στην αγγλική γλώσσα και θα αποκτήσει μια στέρεη αγγλική λογοτεχνική παιδεία. Το 1903 μπήκε πρώτος στο πανεπιστήμιο του Κεηπ Τάουν, κερδίζοντας και το Βραβείο της Βασίλισσας Βικτωρίας για την αγγλική γλώσσα. Το 1905 επέστρεψε στην Πορτογαλία, και μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα να σπουδάσει φιλολογία στη Λισαβώνα, εγκατέλειψε τις σπουδές του και μπήκε στο εμπορικό κύκλωμα για να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Αντιπρόσωπος διάφορων εμπορικών οίκων στη Λισαβώνα, έζησε μια ζωή εργένης, συγκατοικώντας αρχικά με τη θεία του, και αργότερα με την ετεροθαλή αδελφή του

άτακτη βλάστηση (φ.Μ.Κυμάκη)    30 Νοεμβρίου Ορθόδοξη Εκκλησία:  • 'Αγίου Ανδρέα' αποστόλου του πρωτοκλήτου (62) • Φρουμεντίου αρχιεπισκόπου και φωτιστού Αιθιοπίας (380) • Αλεξάνδρου επισκόπου Μηθύμνης του θαυματουργού για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει καρτέλα με φακό +- 30 Νοεμβρίου Γιορτάζουν:  Ανδρέας, Αντρέας, Ανδρίκος, Αντρίκος, Ανδριάνα, Ανδρούλα, Ανδριανή, Αντριάννα 30 Νοεμβρίου:  Παγκόσμια Ημέρα Αγοραστικής Αποχής

30 Νοεμβρίου 1825 (196 χρόνια πριν) γεννήθηκε: Ουιλιάμ-Αντόλφ Μπουγκερώ Γάλλος ζωγράφος Ο Ουιλιάμ-Αντόλφ Μπουγκερώ (William Adolphe Bouguereau, Λα Ροσέλ, 30 Νοεμβρίου 1825 – 19 Αυγούστου 1905) ήταν καταξιωμένος Γάλλος ακαδημαϊκός και ζωγράφος του 19ου αιώνα. Εξύμνησε το γυναικείο γυμνό σώμα με τεχνική αρτιότητα, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα μια καλυμμένη μυθολογική θεματολογία. Τα έργα των ακαδημαϊκών ζωγράφων, ως «μεγάλες μυθολογικές μηχανές» (grandes machines mythologiques), ανταποκρίνονταν στις απαιτήσεις του κοινού της εποχής τους και συνδύαζαν, όπως γράφει ο ιστορικός τέχνης Έντουαρντ Λούσυ-Σμιθ, «την ερωτική διέγερση με την ευπρέπεια». Ο καλλιτέχνης που εκφράζει περισσότερο από κάθε άλλον τη φιληδονία του 19ου αιώνα ήταν ο Μπουγκερώ. Ο πίνακάς του «Νύμφες και Σάτυρος» (1873) αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα του ύφους του. Στο ίδιο ύφος είναι και η μυθολογική σύνθεσή του «Οι Ορειάδες» (1902), όπου απεικονίζονται ερεθισμένοι ερωτικά σάτυροι να παρακολουθούν μια ομάδα από αέρινες γυμν