Εμμανουήλ Μανουσογιαννάκης (1853 - 24 Ιουλίου 1916)
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Κρήτη, στη Νίμπρο των Σφακίων το 1853. Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων στην Αθήνα και παντρεύτηκε την Μαρία Α. Αρεάλη αδελφή του γνωστού μεγαλοδικηγόρου της Σμύρνης Αντωνίου Α. Αρεάλη. Το 1897 στάλθηκε στη Κρήτη επί κεφαλής εθελοντικού σώματος ενισχυμένου με τρία στοιχεία πυροβολικού προκειμένου να υποστηρίξει την επανάσταση στα Χανιά. Όταν στις 2 Φεβρουαρίου έφθασε εκεί και ο συνταγματάρχης Τιμολέων Βάσσος, ο Ε. Μανουσογιαννάκης τάχθηκε αμέσως υπό τις διαταγές του, υποστηρίζοντάς τον στη μάχη των Βουκολιών πρωτοστατώντας στις επιθέσεις της Καντάνου και της Μαλάξας που διεύθυνε ο ίδιος.
Το 1909 επί κυβέρνησης Δημητρίου Ράλλη ανέλαβε υπουργός των Στρατιωτικών. Το 1911 τοποθετήθηκε διοικητής της 1ης Μεραρχίας την οποία και διοίκησε και στους δύο Βαλκανικούς Πολέμους όπου και επέδειξε τα μεγάλα στρατιωτικά του προσόντα. Μετά τις νικηφόρες μάχες Σαρανταπόρου και Γιαννιτσών προάχθηκε σε υποστράτηγο. Τον Μάιο του 1913 προάχθηκε σε αντιστράτηγο. Ειδικότερα στον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο του ανατέθηκε η διοίκηση συγκροτήματος μεραρχιών, 1ης και 6ης, επι κεφαλής του οποίου και κέρδισε θριαμβευτικά τη μάχη του Λαχανά και εξεδίωξε τον εχθρό μέχρι το Δεμίρ Ισσάρ, εκπόρθησε τα στενά της Κρέσνας και ανέτρεψε τους Βουλγάρους στη μάχη του Σιμιτλή (ή Τσιμιτλή) και Τζουμαγιάς.
Με τη λήξη του πολέμου ο Ε. Μανουσογιαννάκης τοποθετήθηκε διοικητής του Β΄ Σώματος Στρατού στην Πάτρα, όπου και πέθανε το 1916.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου