ψηφιδωτό

2 Οκτωβρίου 1801 (220 χρόνια πριν) γεννήθηκε: Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου Ελληνίδα συγγραφέας Η Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου (το όνομά της παραδίδεται επίσης ως Μουτσάν ή Μουτσά, Ζάκυνθος 2 Οκτωβρίου 1801 - 9 Νοεμβρίου 1832) ήταν μία από τις πρώτες Ελληνίδες συγγραφείς.Το γνωστότερο έργο της είναι η Αυτοβιογραφία της, ενώ από τα υπόλοιπα έργα της (θεατρικά έργα και ποιήματα) έχουν σωθεί ελάχιστα. Οι γονείς της, Φραγκίσκος Μουτζάν και Αγγελική Σιγούρου, προέρχονταν από δύο από τις παλιότερες αριστοκρατικές οικογένειες της Ζακύνθου. Η Μουτζάν από μικρή είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την μάθηση και τα γράμματα και, παρόλο που η εκπαίδευσή της ήταν περιορισμένη (είχε κατ’ οίκον δασκάλους τρεις κληρικούς), η ίδια με προσωπική μελέτη απέκτησε γνώσεις της αρχαίας ελληνικής, της ιταλικής και της γαλλικής γλώσσας Παράλληλα επιδιδόταν στο γράψιμο ποιημάτων, θεατρικών έργων στα ελληνικά και τα ιταλικά και μεταφράσεων από την αρχαία ελληνική γραμματεία. Επιθυμία της ήταν να μην παντρευτεί, αλλά

9 Νοεμβρίου 1914 (107 χρόνια πριν) γεννήθηκε: Χέντι Λαμάρ Αυστριακή ηθοποιός Η Χέντι Λαμάρ (Hedy Lamarr, πραγματικό όνομα: Hedwig Eva Maria Kiesler, 9 Νοεμβρίου 1914 – 19 Ιανουαρίου 2000) ήταν Αυστρο-Εβραία, μετέπειτα πολιτογραφημένη Αμερικανίδα, ηθοποιός και επιστήμονας της τεχνολογίας επικοινωνιών. Αν και έγινε διάσημη για την ομορφιά της και την κινηματογραφική της καριέρα, υπήρξε μία από τους εφευρέτες της πρώτης μορφής των μεθόδων διασποράς φάσματος, βασικής τεχνολογίας για τις ασύρματες τηλεπικοινωνίες σήμερα. Η Λαμάρ γεννήθηκε στη Βιέννη της Αυστρίας το 1914. Πατέρας της ήταν ο Έμιλ Κίσλερ, εβραίος διευθυντής τράπεζας. Η μητέρα της Γκέρτρουντ, το γένος Λίχτβιτς, ήταν πιανίστρια. Παντρεύτηκε στις 10 Αυγούστου 1933 τον Φριτς Μαντλ Μπούντε, κατασκευαστή οπλικών συστημάτων για την ναζιστική Γερμανία. Για να την παντρευτεί, την ανάγκασε να αλλαξοπιστήσει και να ασπασθεί την καθολική θρησκεία. Της απαγόρευσε ακόμα και να δουλεύει σαν ηθοποιός. Στην αυτοβιογραφία της που κυκλοφόρησε

  9 Νοεμβρίου 1981 (40 χρόνια πριν) πέθανε: Ρώμας Διονύσιος Έλληνας λογοτέχνης Ο Διονύσιος Ρώμας (1906 - 9 Νοεμβρίου 1981) ήταν Έλληνας λογοτέχνης και πολιτικός από τη Ζάκυνθο. Τη δεκαετία του 1960 χρημάτισε βουλευτής με το κόμμα της ΕΡΕ (εξελέγη για πρώτη φορά το 1958 και επανεξελέγη το 1961). Έγραψε χρονογραφήματα, πεζά, ποιήματα, θεατρικά έργα και μετέφρασε ξένους συγγραφείς. Μεταξύ άλλων τιμήθηκε με το Κρατικό βραβείο θεατρικού έργου για το έργο του Ζακυνθινή Σερενάτα (1938), το βραβείο των Δώδεκα (1957), το Κρατικό Βραβείο (1972) και το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών (1981) για το σύνολο του έργου του. Γεννήθηκε και πέθανε στην Αθήνα.[1] Καταγόταν από παλιά, αρχοντική οικογένεια της Ζακύνθου. Ήταν γιος του Αλεξάνδρου Ρώμα, πρώην υπουργού και προέδρου της Βουλής. Μητέρα του ήταν η Σοφία, κόρη του Χρηστάκη-Ζωγράφου. Σπούδασε φιλολογία στη Γερμανία και εργάστηκε ως δημοσιογράφος στον έντυπο Τύπο, όπου έγραψε χρονογραφήματα. Επίσης, ήταν συνεργάτης του ΕΙΡ, γράφον

  9 Νοεμβρίου 2009 (12 χρόνια πριν) πέθανε: Άρντα Μαντικιάν Ελληνίδα μεσόφωνος Η Άρντα Μαντικιάν (1 Σεπτεμβρίου 1924 - 9 Νοεμβρίου 2009) ήταν μεσόφωνος αρμένικης καταγωγής με διεθνή καριέρα κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1924 και σε μικρή ηλικία μετακόμισε στην Αθήνα όπου ξεκίνησε τις σπουδές της στο Ωδείο Αθηνών με δασκάλα την Ελβίρα ντε Ιντάλγκο, δασκάλα επίσης της Μαρίας Κάλλας. Αργότερα συνέχισε τις σπουδές της δίπλα στην Αλεξάνδρα Τριάντη, ερμηνεύτρια έντεχνου τραγουδιού και κινητήριο δύναμη του Συλλόγου "οι Φίλοι της Μουσικής". Στη δεκαετία του '40 ξεκινά εμφανίσεις στην Αθήνα, σε μερικές από τις οποίες συνεργάστηκε με την Μαρία Κάλλας, με την οποία υπήρξαν συμμαθήτριες και φίλες. Το 1948 πηγαίνει στην Αγγλία, όπου έναν χρόνο μετά και με τη βοήθεια του Αυστριακού μουσικολόγου και συνθέτη Έγκον Βέλες πραγματοποιεί ένα ρεσιτάλ στο Κολλέγιο Μόρλεϋ στο Λονδίνο. Στη συνέχεια, μετά από πολλές εμφανίσεις σε Λονδίνο και Οξφόρδη, κλήθηκε από τον μαέστ

  9 Νοεμβρίου 1885 (136 χρόνια πριν) γεννήθηκε: Βελιμίρ Χλέμπνικωφ Ρώσος συγγραφέας Ο Βελιμίρ Χλέμπνικωφ (ρωσικά: Велимир Хлебников‎, Πραγματικό όνομα Βίκτωρ Βλαντίμιροβιτς Χλέμπνικωφ, ρωσικά: Виктор Владимирович Хлебников‎; 9 Νοεμβρίου 1885 – 28 Ιουνίου 1922), ήταν Ρώσος συγγραφέας, κεντρική μορφή του ρωσικού φουτουρισμού. Τα πρώτα χρόνια 1885-1908 Ο Βίκτωρ Βλαντίμιροβιτς Χλέμπνικωφ γεννήθηκε το 1885 στο Μάλυε Ντερμπέτυ, στην Περιφέρεια Αστραχαν της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, όπου ο πατέρας του ήταν Περιφερειάρχης, κοντά στο σημείο όπου ο ποταμός Βόλγας χύνεται στην Κασπία Θάλασσα. Ο πατέρας του, Βλαντιμίρ Χλέμπνικωφ, ήταν βιολόγος, ειδικός στην ορνιθολογία. Η μητέρα του, Αικατερίνη Νικολάγιεβνα, ήταν εκπαιδευτικός και επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την εκπαίδευση των παιδιών της. Ο Βίκτωρ ήταν το τρίτο παιδί της οικογένειας, μετά την Εκατερίνα (1883) και τον Μπορίς (1884). Έπειτα ήρθε ο Αλεξάντρ (1887) και η Βέρα (1891). Η γενέτειρα του Χλέμπνικωφ ήταν ένας χειμερινός οικισμός των νομάδων Καλ

9 Νοεμβρίου 2017 (4 χρόνια πριν) πέθανε: Κώστας Βεργόπουλος Έλληνας οικονομολόγος και συγγραφέας Ο Κώστας Β. Βεργόπουλος (1942 - 9 Νοεμβρίου 2017)  ήταν Έλληνας οικονομολόγος, διανοούμενος και καθηγητής πανεπιστημίου. Γεννήθηκε το 1942 στην Αθήνα. Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, όπου αναγορεύθηκε διδάκτορας. Το 1974 εξελέγη καθηγητής οικονομολογίας στην Σορβόννη και αργότερα το 1992 καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Από το 2002 ήταν καθηγητής οικονομικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Παρίσι 8, ενώ έχει υπάρξει επισκέπτης καθηγητής σε πανεπιστήμια της βόρειας και της νότιας Αμερικής  Παράλληλα εργάστηκε ως εμπειρογνώμονας στον ΟΗΕ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Υπήρξε διευθυντής του προγράμματος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τη Μεσόγειο (UNITAR) και μέλος της επιτροπής εμπειρογνωμόνων για την απορρύθμιση και την ανταγωνιστικότητα στην Ευρώπη. Την περίοδο 1997-1999 διετέλεσε επικεφαλής του Vision Grou

9 Νοεμβρίου 1989 (32 χρόνια πριν): Πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας ανοίγει τα σημεία ελέγχου στο Τείχος του Βερολίνου, επιτρέποντας στους πολίτες της να ταξιδεύουν στο Δυτικό Βερολίνο. Το Τείχος του Βερολίνου (στα γερμανικά Berliner Mauer), «τείχος της ντροπής» για τους Γερμανούς της δύσης και επισήμως αποκαλούμενο από την ανατολικογερμανική κυβέρνηση ως «αντιφασιστικό τείχος προστασίας», ανεγέρθηκε στην καρδιά του Βερολίνου με αφετηρία το βράδυ της 12ης Αυγούστου του 1961 από τη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας (ΛΔΓ)[2], η οποία επιχείρησε με αυτό τον τρόπο να θέσει ένα τέλος στην ολοένα και αυξανόμενη φυγή των κατοίκων της προς την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (ΟΔΓ)[2][3]. Το τείχος, συνιστώσα της εσωτερικής γερμανικής συνοριογραμμής, αποτελούσε ένα φυσικό σύνορο μεταξύ του Ανατολικού Βερολίνου και του Δυτικού Βερολίνου για διάστημα των 28 ετών, ενώ αποτελούσε το σημαντικότερο σύμβολο μιας Ευρώπης διχοτομημένης από το σιδηρούν παραπ

  9 Νοεμβρίου 1920 (101 χρόνια πριν) πέθανε: Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης Ο Άγιος Νεκτάριος ή Νεκτάριος Πενταπόλεως ή Νεκτάριος Αιγίνης, κατά κόσμον Αναστάσιος Κεφαλάς (Σηλυβρία Ανατολικής Θράκης, 1 Οκτωβρίου 1846 - Αθήνα, 9 Νοεμβρίου 1920), ήταν Έλληνας Θρακιώτης επίσκοπος και θεολόγος, σύγχρονος θαυματουργός άγιος της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Υπήρξε λαοφιλής ιεράρχης, ποιμενάρχης και παιδαγωγός στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ού αιώνα. Βίος Παιδική ηλικία Το σημείο όπου βρισκόταν το σπίτι της οικογένειας του Αγίου Νεκταρίου στη Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης (σήμερα στην Τουρκία). Ο Αναστάσιος Κεφαλάς γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1846 στη Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης[4]. Γονείς του ήταν ο Δήμος (Δημοσθένης) και η Μπαλού (Βασιλική) Κεφαλά, και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά της φτωχής οικογένειας. Σύντομα ήρθε αντιμέτωπος με τη δύσκολη πραγματικότητα της εποχής, καθώς η οικογένειά του αδυνατούσε να συντηρηθεί, ενώ στη γενέτειρά του δεν υπήρχε σχολείο μέσης εκπαίδευσης, με αποτέλ

κάπου στα Μάλια κοντά ίσως...(φ.Μ.Κυμάκη) 9 Νοεμβρίου Ορθόδοξη Εκκλησία:  • 'Νεκταρίου', μητροπολίτου Πενταπόλεως, του εν Αιγίνη του θαυματουργού (1920)  • Μαρτύρων Ονησιφόρου ( γ΄-δ΄αι.) και Πορφυρίου • Αντωνίου οσίου, Ναρσή και Αρτεμίωνος • Χριστοφόρου και Μαύρας • Οσίων Θεοκτίστης της Λεσβίας (889), της εν τη «Εκατονταπυλιανή» Πάρου ασκησάσης, Ματρώνης της εκ Πέργης, Ελλαδίου, Ιωάννου του «βραχύσωμου», Συμεώνος του «μεταφράστου» • Ευθυμίου, Νεοφύτου και Νικηφόρου • Ευστολίας και Σωπάτρας για μεγέθυνση ροδάκι να ανοίξει καρτέλα με φακό +- 9 Νοεμβρίου Γιορτάζουν:  Νεκτάριος, Νεκτάρης, Νεκταρία, Νεκταρίνα, Νεκταρούλα Ελλάδιος, Ελλάδης Θεόκτιστος, Θεοκτίστη Μαύρος, Μαύρα, Μαυρούλα, Μαυρίτσα 9 Νοεμβρίου:  Διεθνής Ημέρα κατά του Φασισμού και του Αντισημιτισμού