Βίκυ Μοσχολιού (23 Μαΐου 1943 – 16 Αυγούστου 2005[2])

16 Αυγούστου 2005 (16 χρόνια πριν) πέθανε:

Βίκυ Μοσχολιού Ελληνίδα τραγουδίστρια

Η Βίκυ Μοσχολιού (23 Μαΐου 1943 – 16 Αυγούστου 2005[2]) ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια.


Πίνακας περιεχομένων
1 Η ζωή της
2 Δείτε επίσης
3 Παραπομπές
4 Εξωτερικοί σύνδεσμοι
4.1 Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ
Η ζωή της

Γεννήθηκε στις 23 Μαΐου 1943 στο Μεταξουργείο (Αθήνα). Ξεκίνησε την καριέρα της το Πάσχα του 1962 στην «Τριάνα» του Χειλά δίπλα στο Γρηγόρη Μπιθικώτση και τη Δούκισσα. Καθιερώθηκε το 1964 τραγουδώντας το «Χάθηκε το φεγγάρι» του Σταύρου Ξαρχάκου στην κινηματογραφική παραγωγή «Λόλα». Τον επόμενο χρόνο το τραγούδι της «Ένα αστέρι πέφτει - πέφτει» έγινε μεγάλη επιτυχία. Συνέχισε την πορεία της με συνεργασίες, μεταξύ άλλων, με το Γιώργο Ζαμπέτα, το Γιώργο Κατσαρό, τον Άκη Πάνου, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Σταύρο Ξαρχάκο, το Δήμο Μούτση, τον Βασίλη Τσιτσάνη, το Μίμη Πλέσσα, το Γιάννη Σπανό, τον Σταύρο Κουγιουμτζή, τον Τάκη Μουσαφίρη, τον Λάκη Παπαδόπουλο, τον Σπύρο Παπαβασιλείου, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη, τον Γιώργο Χατζηνάσιο, τον Απόστολο Καλδάρα, τον Γιάννη Μαρκόπουλο, τον Ζώρζ Μουστακί, τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και τον Σταμάτη Κραουνάκη αλλά και με στιχουργούς όπως ο Μάνος Ελευθερίου, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Νίκος Γκάτσος, ο Δημήτρης Χριστοδούλου, ο Χαράλαμπος Βασιλειάδης.

Τρεις μήνες μετά την επιβολή της Δικτατορίας του 1967, στις 13 Ιουλίου 1967, η Βίκυ Μοσχολιού μαζί με τον Γρ. Μπιθικώτση τραγούδησαν στο νυκτερινό κέντρο «Δειλινά» (Αθήνα), σε πρώτη δημόσια εκτέλεση, τον Ύμνο της 21ης Απριλίου, «Μέσα στ΄ Απρίλη τη γιορτή», (στίχοι Η. Καραμανέα και μουσική Α. Ρεμούνδου), σε εκδήλωση του τότε Ρ/Σ της ΥΕΝΕΔ υπό την καλλιτεχνική παρουσίαση του Γ. Οικονομίδη.[3][4]

Επίσης, κατά τη Στρατιωτική δικτατορία συμμετείχε στους χουντικούς εορτασμούς της επετείου της 21ης Απριλίου στο Παναθηναϊκό Στάδιο ανάμεσα σε άλλους ηθοποιούς και τραγουδιστές.[5][6][7]

Οι κυριότερες εμφανίσεις της έγιναν στον «Ζυγό» και το «Zoom» της Πλάκας στο πλευρό του Δήμου Μούτση, στις αρχές της δεκαετίας του 1970[8]. Στη διάρκεια της σταδιοδρομίας της είχε δώσει συναυλίες, ενώ εμφανίστηκε και στις βασιλικές αυλές της Ελλάδας, της Περσίας και της Ιορδανίας[9].[εκκρεμεί παραπομπή]

Την Πρωτομαγιά του 1967 παντρεύτηκε τον ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού Μίμη Δομάζο με κουμπάρο τον στρατιωτικό της Χούντας Ιωάννη Λαδά. Με τον Δομάζο απέκτησε δύο κόρες, αλλά το 1979 πήραν διαζύγιο. Έφυγε από τη ζωή το 2005 από καρκίνο, σε ηλικία 62 ετών στο σπίτι της στους Θρακομακεδόνες.

Στα τραγούδια της που έγιναν επιτυχίες συγκαταλέγονται τα: «Πάει, πάει», «Αλήτη», «Έτσι είν' η ζωή», «Τα Ξημερώματα», «Δεν ξέρω πόσο σ' αγαπώ», «Θα κλείσω τα μάτια», «Δεν κλαίω για τώρα», «Ναύτης βγήκε στη στεριά», «Τα δειλινά», «Οι μετανάστες», «Άνθρωποι μονάχοι». Δύο επιτυχίες της ονοματοδότησαν νυκτερινά κέντρα της Αθήνας, τα «Δειλινά» και τα «Ξημερώματα».