Νίκος Τσιφόρος (Αλεξάνδρεια Αιγύπτου, 27 Αυγούστου 1909 - Αθήνα, 6 Αυγούστου 1970

6 Αυγούστου 1970 (51 χρόνια πριν) πέθανε:
Νίκος Τσιφόρος Έλληνας σεναριογράφος και σκηνοθέτης

O Νίκος Τσιφόρος (Αλεξάνδρεια Αιγύπτου, 27 Αυγούστου 1909 - Αθήνα, 6 Αυγούστου 1970) ήταν Έλληνας συγγραφέας, σεναριογράφος, δημοσιογράφος και σκηνοθέτης.

Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1909. Δύο χρόνια αργότερα η οικογένεια εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Από τα έντεκά του χρόνια ο Νίκος Τσιφόρος άρχισε να ασχολείται μανιωδώς με το γράψιμο, ενώ την πρώτη του επιθεώρηση την έγραψε το 1928 για ένα θερινό θέατρο στη Φρεαττύδα. Η πρώτη του αυτή προσπάθεια απέτυχε αλλά δεν απογοητεύτηκε. Αφού πήρε το πτυχίο της Νομικής, εργάστηκε για δυο χρόνια στο Ελεγκτικό Συνέδριο και στη συνέχεια παραιτήθηκε για να μπαρκάρει στα καράβια. Ως το 1939 άλλαζε συνέχεια επάγγελμα, αλλά συνέχιζε να γράφει δημοσιεύοντας κείμενά του σε διάφορα έντυπα. Η πρώτη μεγάλη του επιτυχία ήρθε το 1944 όταν ο θίασος του Δημήτρη Χορν και της Μαίρης Αρώνη αποφάσισε να ανεβάσει στο θέατρο Ακροπόλ το θεατρικό έργο του Τσιφόρου «Η Πινακοθήκη των Ηλιθίων». Τέσσερα χρόνια αργότερα, την περίοδο 1948-49 έκανε και την πρώτη του ταινία, η οποία προβλήθηκε με τον τίτλο «Τελευταία αποστολή», σε σενάριο και σκηνοθεσία δική του.

Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με διάφορες εφημερίδες (Προοδευτικός Φιλελεύθερος, Βήμα, Ελεύθερος Κόσμος) και περιοδικά (Τραστ, Ρομάντσο, Ταχυδρόμος, Πάνθεον), ενώ έγραψε πάνω από 40 θεατρικά έργα και περισσότερα από 60 σενάρια[1]. Κάποια αυτά τα έγραψε μόνος του και άλλα σε συνεργασία, κυρίως με τον Πολύβιο Βασιλειάδη, με τον οποίο δημιούργησαν ένα από τα πιο σημαντικά δίδυμα θεατρικών συγγραφέων.

Πολυτάλαντος και πολυσχιδής, ευθυμογράφος, επιθεωρησιογράφος, σεναριογράφος και σκηνοθέτης του κινηματογράφου και του θεάτρου, αφοσιώθηκε, παράλληλα, στη δημοσιογραφία γράφοντας χρονογραφήματα και εύθυμα στιγμιότυπα τα οποία συνήθως υπέγραφε με διάφορα ψευδώνυμα. Οι ήρωες του Νίκου Τσιφόρου κινούνται συνήθως στο περιθώριο της αθηναϊκής προπολεμικής και μεταπολεμικής περιόδου, έχουν δοσοληψίες με το νόμο και το δραματικό διογκώνεται σε τέτοιο βαθμό ώστε να καταλήγει γκροτέσκ. Πένα ευθύβολη, καυστική, συνέθετε ξεκαρδιστικές ιστορίες προσφέροντας απλόχερα το γέλιο σε μία Ελλάδα που το είχε απόλυτα ανάγκη[2].

Το 1965 αρρώστησε με καρκίνο. Μετά από πέντε χρόνια ταλαιπωρίας, με εγχειρήσεις και μεταστάσεις -χωρίς να σταματήσει ωστόσο να γράφει- πέθανε στις 6 Αυγούστου του 1970. Από τα έργα του ξεχωρίζουν οι Σταυροφορίες, Τα Παιδιά της Πιάτσας, τα Παραμύθια Πίσω Από Τα Κάγκελα, Άνθρωποι Και Ανθρωπάκια, η παρωδία της Ελληνικής Μυθολογίας κ.ά.

Συγγραφικό Έργο
Άνθρωποι και ανθρωπάκια (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1969 - 1970)
Βιβλικά χαμόγελα (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1957 - 1958)
Διηγήματα (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος με τίτλο «Το διήγημα - κρουαζιέρα», 1955 - 1957)
Ελληνική κρουαζιέρα (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1959)
Ελληνική μυθολογία (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1963 - 1965)
Εμείς και οι Φράγκοι (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος με τίτλο «Οι Φράγκοι κι εμείς», 1961 - 1962)
Εορταστικά
Η Αθήνα σήμερα (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1957)
Κρουαζιέρες μέσα στην ιστορία (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1957)
Η γυναίκα κουρσάρος (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1967)
Η Ιστορία της Αθήνας (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Πάνθεον, 1968 - 1969)
Η πινακοθήκη των ηλιθίων (θεατρικό έργο που ανέβηκε για πρώτη φορά το 1944 από το Θίασο Μαίρης Αρώνη - Δημήτρη Χορν)
Θεότρελα ρεπορτάζ (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1963 - 1964)
Ιστορία της Αγγλίας (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Πάνθεον, 1964 - 1965)
Ιστορία της Γαλλίας (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Πάνθεον, 1966 - 1967)
Ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Πάνθεον, 1965 - 1966)
Μίλων Φιρίκης (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1965)
Ο Γκιούλιβερ στη χώρα των Γιγάντων - Ο Γκιούλιβερ στη χώρα των νάνων (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1966 - 1967)
Ο κόσμος κι ο κοσμάκης
Ο πρώτος Τσιφόρος
Ο σατανάς ινκόγνιτο
Οι μυστικές εταιρίες (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1966)
Όμορφη Θεσσαλονίκη (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1960)
Παραμύθια πίσω από τα κάγκελα (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1962 - 1963)
Σταυροφορίες (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1958 - 1959)
Στηβ το χαρούμενο κάθαρμα
Τα παιδιά της πιάτσας (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1960 - 1961)
Τα παλιόπαιδα τ' ατίθασα (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1967 - 1969)
Τα ρεμάλια ήρωες (ή Κονκισταδόροι) (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1959 - 1960)
Τζιμ κακής ποιότητος
Το τυχερό μου αστέρι (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος, 1958)
Χρονογραφήματα (πρώτη δημοσίευση σε συνέχειες στο περιοδικό Ταχυδρόμος με τίτλο «Ιστορίες εκ του φυσικού», 1954 - 1955)