ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΙ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ 1
O Άντώνιος καί ή Κλεοπάτρα» αύτή ή μεγάλη ερωτική τραγωδία, παρουσιάστηκε γιά πρώτη φορά στή δημοσιότητα, το 1623 'και γράφτηκε στά 1607- 8. Στο θέατρο τήν άνέ6ασε γάλος δραματουργός στις 20 τοΰ Μάη τοϋ 1623,
Το «O Άντώνιος και ή Κλεοπάτρα» δέν ύστερεί σέ τίποτε σε δραματική ένταση και πυκνότητα, άπό τόν «"Αμλετ» το «Βασιλιά Λήρ» το «Μάχβεθ» τον «Όθέλο». Πριγ παρουσιάσει το έργο τούτο ο Σαίξπηρ, ειχε παρουσιασθεί όμώνυμη τραγωδία από τον Ντανιέλ στά 1593 καί άλλα, άλλά τοϋ Ντανιέλ ήτανε το πιο αξιόλογο έργο. Ο Σαίξπηρ τήν τραγωδία αύτή τήν έγραψε μέ βάση τη βιογραφία του Μάρκου Άντώνιου τοϋ Πλούταρχου, πού ήτανε μεταφρασμένη στά άγγλικά, από προηγούμενη γαλλική μετάφραση
Ένας άπό τούς "Αγγλους κριτικούς δ "Αρθουρ Σύμονς, χαρακτηρίζει τόν «Άντώνιο καί τή Κλεοπάτρα> σάν τή θαυμασιώτερη σαιξπηρική τραγωδία. Οπωσδήποτε, καί αν δέν άνταποκρίνεται αύτό μέ ρα πράγματα, και αν περιέχει ύπερβολική έκτι'μηαη, στήν άξιολόγηση τής προκείμενης τραγωδίας, «O Άντώνιος καί ή Κλεοπάτρα» ειναι άπό τις ώραιότερες καί τις πιο εμπνευσμένες τραγωδίες τοΰ μεγάλόυ αύτού πνευματικοϋ παιδιού τής άνθρωπότητας.
Τά δύο στοιχεία πού συνθέτουνε τήν τραγωδία, είναι ό παράφορος, ό φλεγόμενος άπό τό έρωτικό πάθος χαραχτήρας του Άντώνιου και οί ένδορωμαϊκές αντιθέσεις Ο δοσμένος στις έρωτικές άπολαύσεις Άντώνιος παραμελεΙ τις ενέργειες πού άπαιτοϋνται, γιά νά κατασφαλίζει τήν πολιτική κρατική του ύπόσταση στήν κοσμοκρατόρισα Ρώμη. Ο έρωτάς του για την Κλροπάτρα, μέ τήν πάντα άσώπαστη φλόγα, δεν τόν αφήνει να αξιοποιήσει τά «άτοϋ» πού διαθέτει, ώστε νά διατηρήσει τήν ισχύ και τό κύρος του. Οι φιλόδοξοι συνεργάτες, και έπειτα αντίπαλοί του έπωφελοϋνται από τήν άδράνεια του και τόν υποσκάπτουνε. Πάνω σ αυτό το θεμελιώδη άξονα περιστρέφεται καί εξελίσεται ολόκληρη η τραγωδία. Είναι άξιοθαύμαστη ή δεξιοτεχνία του Σαίξπηρ
Μέ έμπειρο χέρι κινεί συνθετικά τά έπεισόδια και συνδυάζει μέ άπαράμιλη μαεστρία τήν προσωπική περιπέτεια τοΰ Άντώνιου καί τη; Κλεοπάτρας, μέ τήν περιπέτεια τοϋ Ρωμαϊκού κράτους. Τίποτα πού να αποτελεί ντεκόρ. Τίποτα γιά εφέ. Αύτά είναι καλλιτεχνικά τερτίπια πού καταφεύγουνε μικροί κι οι μέτριοι 'H μεγαλοφυία δέν τά χρειάζεται. "Εχει μέσα της φώς άληθινό, από πηγή φωτός σοφού, πού καταυγάζει και οδηγεϊ στό δύσ6ατο πολυδαίδαλο και πολυόδυνο δρόμο τής δημιουργίας. Ολα πρέπει να συντίθενται όργανικά σέ ένα. Τίποτα νά μή λείπει. Και τίποτα να μήν τεριαεύει. Πληρότητα, χωρίς περίσεια καί λιτότητα χωρίς έλλειψη. Αύτό ειναι προυπόθεση τής αρμονίας. Καίρια προυπόθεη του καλλιτεχνικού έργου.
Στόν «Άντώνιο και τήν Κλεοπάτρα» είναι άκατάλυτη η όργανική συνθετικότητα τών έ π ί μ έ ρ ο υ ς και του κ α θ ό λ ο υ. Ακόμα ειναι συνδυασμένα τά άτομικά και τά πολιτειακά περιστατικά μέ εξοχο τρόπο. Ο «Άντώνιος και ή Κλεοπάτρα» ειναι ενας πίνακας όπου μ' ενάργεια και καθαρότητα εικονίζεται ενας ερωτας πυρακτωμένο; άλλά καί μιά εποχή τοϋ Ρωμαϊκοΰ κράτους
Δέν είναι τραγωδία Ιδιωτικού χαραχτήρα, όπως ό Όθέλος Δέν ύπάρχουνε στούς ήρωές της οί κοσμοδιορθωτικές τάσεις του"Αμλετ. Παράληλα στή σύγκρουση τοϋ ψυχρού Όκτάβιου και του φλογερού Άντώνιου συγκρούονται, ή νωχελής μεγαλοπρέπε'ια της Ασίας και ή πεισματώδης άκαμψία τοΰ ρωμαϊκού κοσμοκρατορισμοΰ.
Καί οι δύο εικονίζονται με ζωντάνια και παραστατικότητα. Οι χαρακτήρες τών ήρώων έχουνε έδώ αύθύπαρκτη και αυτοδυναμη ζωή και κινούνται ελεύθερα, και οχι σαν μαριονέτες του συγγραφέα, Δε μιλάνε και δεν εκθέτόυνε άπόψεις για τη ζωή και τα πράγματα και τις περιπλοκές τους μηχανικά, είναι φυσικοί μέσα στη ροή και στις περιπέτειες τοϋ άτόμου.τους και μέσα στον ιδιαίτερο τους χαρακτήρα. Πουθενά δεν φαίνεται οτι καθορίζει τις αντιδράσεις και ανταντιδράσεις τους ο συγγραφέας.
Μεγάλος δημιουργός ό Σαίξπηρ, μόλις γεννήσει έναν ήρωα ή πολύκαρπη σκέψη του, τον άφήνει άπό κει και πέρα ναι ζει τή δική του αύθύπαρκτη ζωή, κείνη πού καθορίζουνε οί κοινωνικές του συνθήκες και ο χαραχτήρας του.
η συνέχεια σε μελλοντική ανάρτηση
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου